ผมว่าไม่เพียงแต่ประเทศไทยเท่านั้นหากแต่ก็คงประกอบไปถึงแทบทุกๆ ประเทศนั่นแหละครับที่เมื่อมีข่าวในทางที่เสียๆ หายๆ ครั้งใดบรรดานักข่าวทั้งหมดก็ต้องที่จะจะหยิบยกเอาข่าวนั้นๆ มานำให้คำปรึกษาเพื่อที่จะเรียกเรตติ้งให้กับสำนักข่าวของตนโดยบางครั้งเป็นการนำเชิญชวนข่าวที่น่าเกลียดจนเรียกได้ว่าลืมจรรยาบรรณของความเป็นนักข่าวไปเลยทีเดียวซึ่งต้องบอกเลยขอรับกระผมว่านักข่าวกับจรรยาบรรณนั้นเป็นเรื่องที่พิเศษมาก
ต้องยอมรับกันอยู่อย่างหนึ่งขอรับกระผมว่าปัจจุบันนี้นี้จรรยาบรรณของนักข่าวมีลดน้อยลงจนน่าใจหาย นักข่าวคำนึงถึงแต่ผลประโยชน์ของตนและของบริษัทมากมายกว่าความมีมนุษยธรรมที่ควรจะคงจะคือไม่ว่าจะน่าจะเป็นการนำให้คำปรึกษาข่าวที่มีข้อมูลบิดเบือนความจริง นำเชิญชวนข่าวที่ดูโหดร้ายในเรื่องของภาพพร้อมด้วยเนื้อหาของข่าว การนำชื่อและนามสกุลจริงของผู้เสียหายมาลงโดยที่ไม่ยอมใช้ชื่อสมมติหรือไม่ได้รับความยินยอมจากผู้เสียหายก่อนรวมไปถึงการเผยแพร่ภาพของผู้เสียหายในกรณีโดนข่มขืนกระทำชำเราโดยไม่มีการปิดบังใบหน้า ซึ่งเรื่องเหล่านี้เริ่มมีมากๆขึ้นไปในสังคมบ้านฉันในเดี๋ยวนี้แถมยังไม่มีใครกล้าเรียกร้องหรือไม่ร้องขอนักข่าวอีกเช่นกันเพราะถือว่าเป็นสิ่งที่นักข่าวสามารถพึงกระทำได้ตามกฎหมายซึ่งก็เป็นเรื่องที่จริงอยู่ครับผมว่ามันไม่ผิดกฎหมายแต่มันผิดกฎจารีตประเพณีอันดีงามในสังคมที่ไม่ควรกระทำ
ดังนั้นเราเองจึงอยากฝากให้ผู้ที่มีอำนาจในวงการผู้สื่อข่าวประกอบไปถึงหัวหน้านักข่าวเฝ้าคอยช่วยสอดส่องตรวจตราให้เรื่องเหล่านี้ลดน้อยลงเพราะมันจะคงจะช่วยให้ภาพจน์ของนักข่าวดูแย่ลงนั่นเองครับ